หอประชุมระดับมัธยมต้นและมัธยมปลายมหาวิทยาลัยฮิโรชิม่า

สร้างขึ้นในปี 1927 (โชวะ 2) เพื่อเป็นหอประชุมของโรงเรียนมัธยมฮิโรชิมะเก่า สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กสไตล์คลาสสิกจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของโรงเรียนเพราะตั้งอยู่หน้าประตูหลัก เนื่องจากอะคูสติกที่ยอดเยี่ยม จึงไม่เพียงแต่ใช้เป็นสถานที่สำหรับกิจกรรมของชมรมนักศึกษาเท่านั้น แต่ยังใช้สำหรับ NHK ในการแสดงดนตรีอีกด้วย พื้นที่ดังกล่าวถูกทิ้งระเบิดเมื่อวันที่ 6 ส.ค. 2488 ห่างจากจุดศูนย์กลางระเบิด 2.69 กิโลเมตร อาคารหลักที่ทำจากไม้ถูกทำลายไปบางส่วน แต่หอประชุม ห้องสมุดคอนกรีตเสริมเหล็ก และห้องเรียนเคมีรอดชีวิตมาได้ โดยมีเพียงหน้าต่างและส่วนอื่นๆ เท่านั้นที่เสียหาย ในปีพ.ศ. 2504 เนื่องจากมีการแลกเปลี่ยนวิทยาเขตระหว่างวิทยาลัยศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยฮิโรชิมะและโรงเรียนในเครือ ทำให้วิทยาลัยแห่งนี้กลายเป็นหอประชุมระดับจูเนียร์และมัธยมปลายของมหาวิทยาลัยฮิโรชิมะ และยังคงใช้สำหรับพิธีการและกิจกรรมของโรงเรียน เมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2541 ได้รับการจดทะเบียนเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของชาติ