อนุสาวรีย์เหยื่อระเบิดปรมาณูของครูและเด็กๆ ในโรงเรียนแห่งชาติ

วันที่ก่อตั้ง: 4 สิงหาคม พ.ศ. 2514 ในปี พ.ศ. 2481 พระราชบัญญัติการระดมวิญญาณแห่งชาติทำให้โรงเรียนอยู่ในภาวะสงคราม ในปี พ.ศ. 2484 เปลี่ยนชื่อเป็น โคคุมิน กักโกะ และมีโรงเรียนประถมศึกษา (ระบบ 6 ปี) ซึ่งเทียบเท่ากับโรงเรียนประถมศึกษาในปัจจุบัน และโรงเรียนมัธยม (ระบบ 2 ปี) ซึ่งเทียบเท่ากับโรงเรียนมัธยมต้น . เมื่อสงครามเริ่มรุนแรงขึ้น นักเรียนชั้นประถมศึกษาตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ขึ้นไปจึงถูกบังคับให้อพยพไปยังชนบทเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีทางอากาศ ส่งผลให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และ 2 ที่ถูกทิ้งไว้กับพ่อแม่เนื่องจากยังเด็ก และนักเรียนมัธยมปลายที่ได้รับมอบหมายให้ทำงานรื้อถอนอาคารได้รับความเสียหายจากระเบิดปรมาณู ยังไม่ทราบจำนวนที่แน่นอนของครูโรงเรียนระดับชาติและเด็กๆ ที่เสียชีวิต แต่คาดว่าจะมีครูประมาณ 200 คน และเด็ก 2,000 คน อนุสาวรีย์นี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อปลอบโยนเด็กๆ และครูที่ชีวิตถูกระเบิดปรมาณูคร่าชีวิต และเพื่อแสดงความมุ่งมั่นของเราในการส่งเสริมการศึกษาด้านสันติภาพ ซึ่งสอนให้เรา "อย่าปล่อยให้ระเบิดปรมาณูเกิดขึ้นอีก" ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต มีการจัดพิธีไว้อาลัยโดยมีครอบครัวผู้สูญเสียจำนวนมากของฮิโรชิมะ ตัวแทนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาตอนต้นในเมืองฮิโรชิมะ และนักการศึกษาเข้าร่วม ``กระดูกของศีรษะเล็ก ๆ ถูกรวบรวมไว้ใกล้กับกระดูกหนาของครู'' Tanka โดยกวีผู้รอดชีวิตจากระเบิดปรมาณู Shinoe Shoda เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กและนักเรียนที่เสียชีวิตจากเพลิงไหม้ของระเบิดปรมาณูโดยอาศัยความช่วยเหลือของพวกเขา ครูแสดงความเสียใจกับครูที่เสียชีวิตไปเพื่อดูแลพวกเขา